Wat te doen tegen chloorgas?

Wat te doen tegen chloorgas?

Bij eenmalig inademen van chloordamp, met irritatie van de bovenste luchtwegen, tranende ogen, neusloop, een prikkelende keel en hoest, verlaat men best onmiddellijk de plaats van het ongeval. Over het algemeen zullen de symptomen spontaan verdwijnen, na enkele uren.

Wanneer is chloor ontdekt?

Chloor is een van de meest gebruikte desinfectiemiddelen voor de desinfectie van water. Het heeft het voordeel dat het goed inzetbaar is tegen de meeste ziekteverwekkende micro-organismen en goedkoop is. Wanneer is chloor ontdekt? Chloorgas was waarschijnlijk in de 13e eeuw al bekend.

Is chloor goed reageert met andere stoffen?

Dat is de reden dat chloor goed met andere stoffen reageert. Het krijgt er een elektron bij (waardoor er losse geladen atomen, ionen, ontstaan) of deelt een extra elektron (waarbij een covalente binding, een chloorverbinding ontstaat), waardoor de buitenste schil compleet is. Chlooratomen hebben 17 elektronen.

Hoeveel chloor moet je doen in het zwembad?

Hoeveel chloor moet je in het zwembad doen? Een goede chloorwaarde ligt tussen de 1 en 2 ppm. Het is van groot belang om je zwembadwater te testen, voordat je chloor toevoegt aan je zwembad. Hoeveel chloor je in het zwembad moet doen is namelijk afhankelijk van de actuele chloorwaarde.

Wat is de formule van chloorgas?

Zie Dichloor voor moleculaire chloor (Cl2), ook chloorgas genoemd. Chloor is een scheikundig element met symbool Cl en atoomnummer 17. Het behoort tot de groep van de halogenen. Chloor komt bij kamertemperatuur voor als een geelgroen en zeer giftig gas dichloor (Cl2).

Wat te doen bij teveel chloor in zwembad?

Het teveel aan chloor dat in je zwembad rond drijft, is het gebonden chloor; het chloor dat niet werkt, niet desinfecteert. Het gebonden chloor is schadelijk voor de waterbalans en je gezondheid. Dé manier om teveel gebonden chloor te voorkomen en te verwijderen, is met behulp van een UV-lamp.

Wat als je teveel chloor inademt?

Volgende symptomen zijn mogelijk: irritatie van de ogen, de neus en de keel, pijn ter hoogte van de bovenste luchtwegen bij ademen, hoesten, kortademigheid, misselijkheid en braken, tot zelfs zeer ernstige verschijnselen zoals cyanose, glottisoedeem en larynxspasmen.