Inhoudsopgave
Wat is de betekenis van afleggen?
Het afleggen betekent dat je het moet opgeven, vaak omdat blijkt dat je de mindere bent. Je kunt bijvoorbeeld niet tegen iemand op in een sportwedstrijd of in een discussie. De uitdrukking komt vaak voor in combinatie met het werkwoord moeten en het voorzetsel tegen: het tegen iemand moeten afleggen.
Wat betekent afgelegd worden?
Afleggen is het verzorgen van een lichaam van een overledene. Het afleggen mag pas gebeuren nadat een arts de overledene geschouwd heeft. De reden daarvan is dat moet worden vastgesteld of er sprake is van een natuurlijk overlijden.
Wat is het meervoud van examen?
Woordherkomst en -opbouw
enkelvoud | meervoud | |
---|---|---|
naamwoord | examen | examens, examina |
verkleinwoord | examentje | examentjes |
Wat is het synoniem van afleggen?
afdoen, neerleggen, uittrekken. afleggen (ww): doen, uitvoeren, volbrengen.
Wat is de betekenis van genetisch?
betekent erfelijk of betrekking hebbend op erfelijkheid of genetica. B.v. genetische samenstelling (genotype), genetisch zuiver (= homozygoot) (z. Erfelijkheid en Erfelijke eigenschap).
Wat gebeurt er bij afleggen?
Na het overlijden van een persoon moet de laatste verzorging plaatsvinden. Dit proces wordt ook wel afleggen genoemd. In de praktijk betekent dit dat het lichaam onder andere gewassen en aangekleed wordt. Het afleggen mag door iedereen gedaan worden, maar in veel gevallen voert de uitvaartondernemer het proces uit.
Wat is opgebaard worden?
Opbaring betekent letterlijk ‘het op een baar leggen’ van een overledene. Opbaring is voor veel mensen een belangrijk moment omdat ze een laatste afscheid nemen van de overledene. Sommige mensen ervaren fysiek afscheid nemen als iets positiefs omdat het hen helpt in het rouwproces.
Wat is de meervoud van bibliotheek?
Woordherkomst en -opbouw
enkelvoud | meervoud | |
---|---|---|
naamwoord | bibliotheek | bibliotheken |
verkleinwoord | bibliotheekje | bibliotheekjes |
Wat is een adjunct?
Adjunct – iemand die aan een ander, hetzij tijdelijk of voor vast, tot hulp in zijne betrekking toegevoegd is.
Wat betekent wonderlijk?
wonderlijk – bijvoeglijk naamwoord uitspraak: won-der-lijk 1. anders dan gewoon, speciaal ♢ een wonderlijke man is die Evert!
Wat is een ander woord voor wonderlijk?
onvoorstelbaar, prodigieus, verbazingwekkend, verbijsterend, verbluffend, verrassend, verwonderlijk, wonderbaarlijk, wonderlijk. typisch (bn) : apart, curieus, eigenaardig, gek, merkwaardig, opvallend, raar, vreemd, vreemdsoortig, wonderlijk, zeldzaam, zonderling.