Wie waren de schrijvers in de middeleeuwen?
Omdat het vooral geestelijken waren die het schrijven machtig waren, werden de meeste teksten geschreven door kloosterlingen. Pas tegen het einde van de middeleeuwen komt de dichter als individu naar voren (Dante, Petrarca, Boccaccio, Chaucer, Villon, e.a.).
Wie maakten de boeken in de middeleeuwen?
Onmisbaar voor het maken van een boek was in de Middeleeuwen de opdrachtgever, die voor het boek betaalde, en daarmee ook bepaalde wat erin kwam te staan en hoe het uitgevoerd moest worden. Hier in Brugge woonde in de vijftiende eeuw de schatrijke koopman Lodewijk van Gruuthuuse.
Wat is de sociale achtergrond van schrijvers in de middeleeuwen?
De schrijvers kregen van niemand meer opdrachten, maar verloren hun maatschappelijke taak niet omdat ze nog steeds wijze lessen wilden geven en kritiek wilden leveren op allerlei zaken. De aanleiding om een boek te schrijven lag bij hen zelf.
Hoe werden teksten geschreven in de middeleeuwen?
Middeleeuwse teksten waren doorgaans op rijm en bedoeld om te worden voorgelezen. Wie zelf een exemplaar van een tekst wilde bezitten, moest die letter voor letter laten kopiëren op perkamenten bladen (gemaakt van dierenhuid). Dat maakte dat literatuur lange tijd enkel was weggelegd voor de elite.
Hoe werden verhalen in de middeleeuwen doorgegeven?
Belangrijkste kenmerken: De werken zijn geschreven in dichtvorm. De literatuur werd mondeling doorgegeven en dan is het makkelijker te onthouden als de regels rijmen. Het is volkskunst, geschreven voor de groep (gemeenschapskunst), eenvoudig en meestal anoniem.
Hoe maakten ze vroeger boeken?
Voor de invoering van de boekdrukkunst werden boeken en andere geschriften met de hand overgeschreven als men meerdere exemplaren wilde maken. Boeken waren toen dus letterlijk handschriften. Een typische oplage van een handschrift was vaak maar enkele honderden exemplaren of zelfs maar enkele tientallen.
Hoe maakte men vroeger boeken?
De boekdrukkunst is rond 1455 uitgevonden door Gutenberg in Mainz. Hiervoor werden er al blokboeken gedrukt, waarbij een volledige pagina uit één blok hout werd gesneden. Het snijden van zo’n houtblok kostte veel tijd en het kon na het drukken van dat ene boek worden weggegooid.