Inhoudsopgave
Wie is eigenaar van een openbare weg?
In Nederland worden de meeste openbare wegen (in de zin van de Wegenwet) beheerd door de overheid, zijnde het Rijk, een provincie, een gemeente of een waterschap. Ook kan een particulier of een bedrijf een openbare weg in beheer hebben. Een voorbeeld is de Westerscheldetunnel.
Welke wegen zijn openbaar?
Een weg wordt openbaar als een weg (artikel 4 Wegenwet): 30 achtereenvolgende jaren voor een ieder toegankelijk is geweest; als een overheid het onderhoud daarvan doet, gedurende 10 jaren voor iedereen toegankelijk is geweest; als de rechthebbende daaraan de bestemming van openbare weg heeft gegeven.
Wat valt niet onder openbare weg?
Openbare weg is voor een ieder toegankelijk Van vrije toegankelijkheid is sprake indien de eigenaar van de grond waarop de weg is gelegen het gebruik van de weg door het publiek heeft toegelaten. Dit is bijvoorbeeld niet het geval wanneer de eigenaar de weg feitelijk afsluit met een hek.
Wat als er geen trottoir is?
Zijn er geen begaanbare trottoirs of bermen, dan mogen de voetgangers de andere gedeelten van de openbare weg volgen. Wat met een voetganger op het fietspad? Wanneer de voetgangers het fietspad volgen, moeten zij voorrang verlenen aan de fietsers en bromfietsers.
Wie onderhoud een privé weg met openbaar karakter?
De privé-eigenaars blijven belast met het beheer van de openbare wegen op privé-domein: zij moeten het onderhoud en het herstel van de weg op zich nemen. Zij zijn ook aansprakelijk in geval van schade veroorzaakt door een gebrek aan de weg.
Is een camping een openbare weg?
Een eigen terrein is doorgaans niet begaanbaar voor het openbaar verkeer. De Wegenverkeerswet is hier daarom niet van toepassing. Op het terrein moet dan wel duidelijk zichtbaar zijn aangegeven dat het om een eigen terrein gaat door middel van een bordje met de tekst ‘verboden toegang voor onbevoegden’.
Wat is de definitie van openbare weg volgens de Wegenverkeerswet?
Voor de betekenis van het begrip weg wordt verwezen naar de Wegenverkeerswet. In deze wet is het begrip ‘weg’ gedefinieerd als “alle voor het openbaar verkeer openstaande wegen of paden met inbegrip van de daarin liggende bruggen en duikers en de tot die wegen behorende paden en bermen of zijkanten”.