Wat is misbruik van rechtsmiddel?

Wat is misbruik van rechtsmiddel?

Misbruik van recht (de gebruikelijke term in Nederlands recht) of rechtsmisbruik (gebruikelijk in Belgisch recht) of misbruik of overschrijding van bevoegdheid, is een leerstuk binnen het recht waarin een recht of bevoegdheid wordt gebruikt op een manier waardoor deze onrechtmatig wordt.

Wat is misbruik van eigendom?

Misbruik van recht in het civielrecht, bijvoorbeeld door het eigendomsrecht te misbruiken (zie in het voorbeeld hierna); Misbruik van procesrecht, door het herhaaldelijk aanspannen van procedures, zonder dat daar enig belang bij is. Meestal is het doel om een financieel zwakkere wederpartij ‘kapot te procederen’.

Wat betekent onbevoegdheid van de rechter?

Een beroep van een gedaagde partij op het feit dat de rechter of rechtsprekende instantie niet bevoegd is om van het geschil kennis te nemen. Dit heet ook wel een bevoegdheidsincident.

Wat is verbod van misbruik van bevoegdheid?

Het verbod van détournement de pouvoir vloeit voort uit het legaliteitsbeginsel en is vastgelegd in artikel 3:3 Awb. Dit verbod ziet op misbruik van bevoegdheid, een bestuursorgaan mag haar bevoegdheid tot het nemen van een besluit niet voor een ander doel gebruiken dan waarvoor die bevoegdheid is verleend.

Wat is onbevoegden?

v./m. (-n), iemand die onbevoegd is: geen toegang voor onbevoegden.

Wat zijn Bevoegdheidsgeschillen?

Een vordering van een partij die van mening is dat een bepaalde rechter of rechtsprekende instantie niet bevoegd is om van het geschil kennis te nemen. Dit heet ook wel een bevoegdheidsincident ofwel exceptie van onbevoegdheid.

Welke voorwaarden worden gesteld aan een succesvol beroep op misbruik van omstandigheden?

De vereisten voor een beroep van misbruik van omstandigheden zijn:

  • bijzondere omstandigheden, zoals noodtoestand; afhankelijkheid, lichtzinnigheid, abnormale geestestoestand of onervarenheid;
  • misbruik, inhoudende: a) kenbaarheid; b) bevorderen; en c) causaal verband.

Wat is een juridisch leerstuk?

Uitspraak: [`lerstʏk] Verbuigingen: leerstuk|ken (meerv.) opvatting die niet te veranderen is, vooral van een instantie als bijvoorbeeld de kerk Voorbeeld: `het… doctrine = rechtsfilosofie: interpretatie van een juridisch leerstuk zoals die door gezaghebbende juristen in de literatuur (juridische …