Inhoudsopgave
Wat gebeurt er als je een aardappel in zout water legt?
In een aardappel zit ook water en zout. In het eerste glas wil het water uit de aardappel naar het zoute water, want deze is ‘sterker’. Daarom krimpt de aardappel en wordt hij sponzig. In het glas zonder zout wil het water in de aardappel, want nu is de zoutoplossing in de aardappel ‘sterker’.
Hoe kun je aardappelen koken?
Aardappelen kun je bijvoorbeeld koken (in een laagje water van ongeveer 2 centimeter), pureren, in de oven verwarmen of bakken (na 10 minuten voorkoken) in een vloeibaar vet, zoals margarine uit een knijpfles of olie. Aardappelen hoeven niet per se geschild te worden, zeker om te bakken en voor ovenbereidingen is schillen niet nodig.
Wat zijn de voordelen van aardappels?
Aardappelen zijn een bron van vezels en vitamine B6. Ze geven energie en helpen voor een goede darmwerking. Aardappelen kunnen plekjes of uitlopers krijgen. Wanneer je deze wegsnijdt, kun je aardappels gewoon eten.
Welke koolhydraten bevatten aardappelen?
Aardappelen bevatten vooral koolhydraten, kalium en vitamine B6 en verder ook vezels, eiwit, foliumzuur en vitamine C. Koolhydraten zijn een belangrijke bron van energie voor het lichaam. In de aardappel vind je de koolhydraten vooral in de vorm van zetmeel.
Wat zijn aardappelappelen?
Aardappelen zijn voedzame knollen die ondergronds aan de aardappelplant groeien. Aardappelen staan in de Schijf van Vijf. Buiten Nederland wordt de aardappel gezien als groente. De aardappel bevat dan ook diverse vitamines en mineralen die in pasta en rijst niet voorkomen.
Wat is een hoge osmotische waarde?
De osmotische waarde geeft aan hoeveel opgeloste stoffen aanwezig zijn in een bepaalde vloeistof. Hoe hoger de osmotische waarde van een oplossing des te groter is de zuigkracht van de oplossing. Des te harder de oplossing “zuigt” aan vrije watermoleculen aan de andere kant van het membraan.
Wat is de osmotische waarde van menselijk bloed?
De osmotische waarde van ons bloed blijkt overeen te komen met een oplossing van 0,9% NaCl. Wanneer een patiënt vocht moet worden toegediend via een infuus, moet dat een isotone oplossing zijn. Een oplossing van 0,9% NaCl wordt daarom een fysiologische zoutoplossing genoemd.