Hoe ontstaat een gebroken enkel?
Uw enkel kan breken wanneer er te veel kracht op komt te staan. Meestal komt dit door een val of een ongeluk. Bij de enkel kan het een scheurtje in het bot zijn, maar ook een volledige verbrijzeling. Ouderen hebben een groter risico op een gebroken enkel, omdat hun botten minder soepel zijn dan die van kinderen.
Hoe lang moet een gebroken enkel in het gips?
Wanneer de stand van de breuk en de enkel goed is, krijgt u gips om uw onderbeen. De breuk groeit vanzelf aan elkaar. De behandeling hierna bestaat verder uit het zo nodig geven van goede pijnmedicatie en eventueel fysiotherapie. In principe zit u vijf tot zes weken in het gips.
Weber a: een breuk laag in de enkelvork. Weber b: net boven de enkelvork. Weber c: hoog in het kuitbeen. Een fractuur van de enkel ontstaat vrijwel altijd na een ongeluk of val. Een gebroken enkel kan ook ontstaan bij een ernstige verzwikking of bij een overtreding op het sportveld.
Hoe lang moet de enkel geoefend worden?
Daarna zal er, al dan niet met fysiotherapie, geoefend moeten worden in het lopen. Het kan 3-6 maanden duren voordat de enkel weer is zoals voor het ongeluk. Als er sprake is van een ernstige breuk en er besloten is tot een operatie, kan het herstel nog langer op zich laten wachten.
Hoe breken de botten van de enkel?
De botten van de enkel kunnen op verschillende plaatsen breken. Een gebroken enkel, ook wel een enkelfractuur genoemd, is vrijwel altijd het gevolg van een ongeluk of val. Er is onmiddellijk hevige pijn en door zwelling wordt de enkel dik. De enkel wordt gevormd door het scheenbeen, het kuitbeen en het sprongbeen.
Wanneer kan de enkel gerepareerd worden?
Middels metalen platen, pinnen of schroeven kan de enkel gerepareerd worden, waarna er gekozen kan worden voor een gipsspalk, dit wordt overigens niet altijd gedaan. Zowel bij een instabiele en stabiele enkelbreuk mag de enkel 6-8 weken niet belast worden!
Wat is een onderbeenbreuk?
Omdat bij een onderbeenbreuk meestal beide botten gebroken zijn, is er vaak sprake van instabiliteit van het onderbeen. Behalve een letsel van het bot is er ook vaak letsel van de zogeheten weke delen, zoals huid, pezen, spieren en eventueel zelfs bloedvaten of zenuwen.