Inhoudsopgave
Hoe maak je een zin met een infinitief?
Voorbeelden infinitief
- Hij wil morgen al gaan.
- Hij kan goed voetballen.
- Mijn broer moet morgen optreden.
- Het huilen stond hem nader dan het lachen.
- Vissen is zijn lust en zijn leven.
- Het verbranden van afval is hier niet toegestaan.
Hoe schrijf je de infinitief?
De onbepaalde wijs of infinitief is een werkwoordsvorm die niet vervoegd is naar persoon of getal (zie ook persoon en getal). Vooral in het onderwijs wordt de infinitief ook wel “het hele werkwoord” genoemd. In het Nederlands wordt de infinitief in het algemeen gevormd door aan de stam de uitgang -en toe te voegen.
Wat zijn sterke werkwoorden en wat zijn zwakke werkwoorden?
De werkwoorden waarbij de klank niet verandert in de verleden tijd worden zwakke werkwoorden genoemd. Werkwoorden waarbij de klank wel verandert in de verleden tijd worden sterke werkwoorden genoemd.
Wat is een infinitief in het Nederlands?
De infinitief in het Nederlands is het niet vervoegde werkwoord in de tegenwoordige tijd. De meeste Nederlandse infinitieven eindigen op ‘-en’, zoals ‘lopen’, ‘werken’, ‘eten’. Er zijn wel een aantal uitzonderingen die eindigen op ‘-n’, bijvoorbeeld:
Hoe kan infinitief gebruikt worden in een zin?
In een zin kan de infinitief op twee manieren gebruikt worden: als werkwoord; het is dan onderdeel van het werkwoordelijk gezegde; als zelfstandig naamwoord; het is dan onderdeel van een ander zinsdeel. Om te weten welke van de twee je in een bepaalde zin te pakken hebt, moet je de zin ontleden.
Kan de infinitief op tweemanieren gebruikt worden?
In een zin kan de infinitief op tweemanieren gebruikt worden: als werkwoord; het is dan onderdeel van het werkwoordelijk gezegde als zelfstandig naamwoord; het is dan onderdeel van een ander zinsdeel. Om te weten welke van de twee je in een bepaalde zin te pakken hebt, moet je de zin ontleden.
Hoe schrijf je het infinitief?
In het Nederlands wordt de infinitief in het algemeen gevormd door aan de stam de uitgang -en toe te voegen. Eventueel wordt daarbij een medeklinker verdubbeld of stemhebbend gemaakt of een dubbele klinker enkel geschreven: buig-en, lop-en, schrijv-en, werk-en.