Inhoudsopgave
Waarom is aandacht geven belangrijk?
Aandacht en betrokkenheid zorgt ervoor dat je steeds mee blijft veranderen met elkaar. Ook al denk je iemand door en door te kennen, ook dan is oprechte aandacht en betrokkenheid belangrijk.
Wat is zorg met aandacht?
Het gaat om mentaal welbevinden, eigen regie voeren, zingeving, kwaliteit van leven en maatschappelijk participeren. Wij doen wat de cliënt vraagt. Dat doen we met advies, ondersteuning, begeleiding en gezelschap. Op een professionele, persoonlijke en integere manier.
Wat wordt bedoeld met persoonsgerichte zorg en waarom krijgt dat veel aandacht?
Persoonsgerichte zorg is zorg die is afgestemd op iemands persoonlijke behoeften, wensen en voorkeuren. De zorgverlener benadert de persoon niet als patiënt of cliënt, maar als mens. Centraal staat de vraag: wat heeft jouw cliënt nodig om zich gezond en gelukkig te voelen?
Wat te doen met clienten?
Uitdagende activiteiten
- Rebus maken met vragen over elkaar.
- Samen een dagboek maken met belevenissen (kan ook met tekeningen of met plaatjes)
- Goed gesprek voeren aan de hand van een boek, spel of site (bijvoorbeeld met het boek ‘Teken je gesprek’)
Hoe sluit je aan bij clienten?
Tip 1: Sluit aan bij de mogelijkheden Geef een cliënt de zorg en ondersteuning die aansluit bij de eigen mogelijkheden om te doen wat hij of zij wil. Denk zoveel mogelijk in termen van kansen en zelfredzaamheid, ondanks eventuele beperkingen door ziekte of lichamelijke of mentale klachten.
Wat levert persoonsgerichte zorg op?
Wat levert het op? Zorgverleners die met deze consultmodellen werken geven aan dat persoonsgerichte zorg bijdraagt aan een betere relatie met patiënten, leidt tot effectievere consulten en meer inzicht in wat bij iemand werkt. Bovendien ervaren zij dat persoonsgerichte zorg bijdraagt aan inhoude- lijker en leuker werk.
Wat is patiëntgerichte zorg?
Patiëntgerichte zorg is ‘zorg waarbij de voorkeuren, behoeften en waarden van de patiënt worden gerespecteerd, en mee in overweging worden genomen bij de klinische besluitvorming’. Het is zorg die meer lijkt op een partnerschap tussen de zorgverlenerl en de patiënt (en de familie), dan op een paternalistische relatie.