Inhoudsopgave
Hoe groter de massa van de moleculen hoe groter de Vanderwaalskrachten tussen de moleculen onderling?
Samenvattend: De sterkte hangt vooral af van de grootte van het molecuul: moleculen met een grotere massa oefenen sterkere vanderwaalskrachten op elkaar uit dan met een kleinere massa.
Is water een dipool?
De twee atoombindingen in een watermolecuul zijn polaire atoombindingen. Daardoor is een watermolecuul een dipoolmolecuul. Dipoolmoleculen richten zich naar elkaar en trekken elkaar onderling sterk aan. Hier het molecuulmodel van water.
Wat is intermoleculaire ruimte?
De intermoleculaire ruimte is de ruimte tussen moleculen. Moleculen en ionen zijn voortdurend in beweging à kinetische energie. Ze oefenen ook aantrekkende krachten op elkaar uit à potentiële energie. Grotere afstand is meer potentiële energie.
Welke moleculen kunnen waterstofbruggen vormen?
De sterkste intermoleculaire binding is de waterstofbrug, waterstofbinding, H-brug of H-binding (vier namen voor hetzelfde begrip). Voor de waterstofbrug is enerzijds een waterstofatoom nodig dat gebonden is aan een N-, een O- of een F-atoom. Anderzijds is er een “vrije kant” nodig van een N-, O- of F-atoom.
Wat is een Molecuulbinding?
Een aantrekkingskracht tussen twee moleculen heet cohesie of molecuulbinding. Er zijn drie soorten cohesie: vanderwaalsbindingen, dipool-dipoolbinding en waterstofbrug. bijvoorbeeld nog een waterstofbrug is.
Welke stoffen hebben een Atoomrooster?
Voorbeelden
- diamant met een continu driedimensionaal netwerk van koolstofatomen.
- siliciumdioxide of kwarts met een continu driedimensionaal netwerk van SiO2 eenheden.
- Grafiet, een allotroop van koolstof.
- mica, een groep gelaagde silicaatmineralen.
- Siliciumcarbide of carborundum, SiC.
- Wolfraamcarbide of widia, WC.
Wat is een dipool chemie?
Een dipool (van het Grieks di = twee en pólos = as, spil, pool) is een object met twee polen, twee uiteinden met tegengestelde polariteit. Dit in tegenstelling tot een monopool (monos, een). De term wordt voornamelijk gebruikt voor elektrische dipolen en magnetische dipolen.
Wat is een dipool dipool binding?
Een atoom met een negatieve lading en een atoom met een positieve lading van een ander molecuul trekken elkaar aan. Denk maar aan een magneet, die noordpool van de ene magneet trekt de zuidpool van de andere magneet aan. Dat gebeurt ook bij dipool-dipool interactie, er ontstaat dan een dipool-dipool binding.
Waaruit bestaat een Ionbinding?
Bij een ionbinding trekken de ionen elkaar aan omdat ze een andere lading hebben. Ionbindingen komen voor bij bijvoorbeeld zouten. Het zout NaCl wordt gemaakt doordat Na+en Cl-elkaar aantrekken. Een ionbinding vindt plaats tussen een niet-metaalatoom (Cl in dit geval) en een metaalatoom (Na).
Hoe komt een binding tot stand?
Een atoombinding wordt gevormd door een zogenaamd gemeenschappelijk elektronenpaar tussen de atomen: één elektron van een atoom vormt samen met één elektron van een ander atoom een elektronenpaar.
Is HCl een ionbinding?
Voorbeelden van moleculen met polaire atoombindingen zijn water (H2O) en waterstofchloride (HCl). De covalentie-elektronen in dit soort bindingen worden sterker aangetrokken door het meest elektronegatieve atoom dan door het minder elektronegatieve.
Is ionbinding covalent?
Een covalente binding of atoombinding is een chemische binding tussen atomen, waarin de atomen een of meer gemeenschappelijke elektronenparen hebben. Atomen van niet-metalen gaan met elkaar covalente bindingen aan. Deze vorm van chemische binding vormt moleculen en samengestelde ionen.
Hoe ontstaan Vanderwaalsbindingen?
In een molecuul is de lading niet altijd gelijk verdeeld, daardoor ontstaat er een positieve en een negatieve kant. Een atoom met een negatieve lading en een atoom met een positieve lading van een ander molecuul trekken elkaar aan. Er ontstaat dan een dipool-dipool binding, dat is een vorm van vanderwaalsbinding.
Hoeveel waterstofbruggen?
Adenine is steeds met thymine verbonden door twee waterstofbruggen, cytosine en guanine zijn telkens met elkaar verbonden door drie waterstofbruggen. Hoewel waterstofbruggen zwakke verbindingen zijn, houden ze door hun grote aantal de twee complementaire DNA-strengen bij elkaar.