Inhoudsopgave
Welk bloedonderzoek bij anorexia?
Het stellen van de diagnose anorexia nervosa of boulimia nervosa vergt in de meeste gevallen geen speciale technische onderzoeken, maar een soort gedragsonderzoek.
Hoe wordt de diagnose anorexia gesteld?
Hoe wordt anorexia vastgesteld? Als de huisarts vermoedt dat je anorexia hebt, zal hij je onderzoeken. Hij stelt je vragen en doet een lichamelijk onderzoek. Daarbij kijkt hij naar je lengte, gewicht, bloeddruk en hartslag.
Hoe wordt een eetstoornis vastgesteld?
De diagnose eetstoornis wordt primair gesteld op grond van de anamnese. Er is geen eenduidig pathofysiologisch mechanisme dat het ontstaan van een eetstoornis verklaart. De lichamelijke afwijkingen die gevonden worden, zijn het gevolg van de eetstoornis.
Welke BMI opname anorexia?
In de praktijk. BMI 15 is vaak een ondergrens voor ambulante therapie (of percentiel 30 bij onvolgroeide jongeren). Maar BMI en lichamelijke gezondheid zijn niet de enige factoren die meespelen in een opname.
Wat moet je doen als je denkt dat je anorexia hebt?
Neem contact op met je huisarts. Deze kan jou verder helpen of je mogelijk doorverwijzen naar Lentis. Als je denkt dat je anorexia hebt, is het hoe dan ook verstandig om contact op te nemen met je huisarts.
Wat te doen als je anorexia vermoed?
Praat met je partner, familie of vrienden wanneer je graag eerst over je anorexia spreekt met mensen die je al goed kent. Ga in gesprek met een professionele hulpverlener, zoals je huisarts. Hij of zij kan jou naar een geschikte behandelaar doorverwijzen. Door te praten met lotgenoten kan je ervaringen delen.
Hoe weet je of je een eetstoornis heb?
Deze verschijnselen kunnen wijzen op een eetprobleem: Je wordt steeds banger om aan te komen. Je bent steeds meer met eten bezig. Je vindt jezelf dik, terwijl je een normaal gewicht hebt voor je lengte en leeftijd of zelfs te weinig weegt.
Hoe voelt iemand zich met een eetstoornis?
Symptomen eetstoornis Een verstoord lichaamsbeeld. Steeds meer bezig zijn met afvallen. (Streng) lijnen afwisselen met eetbuien. Gewichtsbeheersing door middel van overmatig sporten of bewegen, overgeven of het gebruik van laxeermiddelen.